kinderen en kleinkinderen

Nog maar eens over de sneeuw! Het is ook zo uitzonderlijk dat er in onze streek  sneeuw valt en dan nog blijft liggen ook. Toen ik deze morgen opstond was er geen laagje sneeuw meer bijgekomen. Het was helder weer maar bitter koud. Om 9 uur deze morgen was het min 8 graden.
Poes wil de laatste tijd niet naar buiten. Wanneer ik de voor - of achterdeur open doe rent ze als een gek weg om toch maar zeker te zijn dat ik haar niet ga opnemen en buiten steek. Maar vandaag wilde ze zelf naar buiten. Het pad lag droog en ze waagde een kort wandelingetje , bleef  hier en daar aan de sneeuw snuffelen. Maar dat was ook al , ze wilde onmiddellijk terug naar binnen.

Kwam het door de zon want overal in de bomen zaten er vogels. Ik had wat overschot van rijst buiten gezet en  graan dat ik gekocht had op het pad aan de acherdeur gelegd. Merels, roodborstjes, meesjes en zelfs musjes kwamen er op af. Ik kon geen foto maken , want het graan lag te dicht bij de achterdeur en zodra ze maar enige beweging merkten vlogen de vogels weg. De volgende keer leg ik het wat verder.

De weerman voorspelt nog sneeuw deze week, de borstel en schop staan al klaar !  Rondom het huis is alles sneeuwvrij . In de tuin echter blijft de sneeuw liggen. Het blijft ook vriezen . De ondergaande zon tovert een prachtige hemel. De hemel en de witte aarde wedijveren met elkaar in schoonheid.
Ook de mensen voelen zich met dit weer  opgewekter. De buren maakten gisteren hun voetpad en oprit sneeuwvrij en maakten ook even tijd om een praatje te slaan. Jammer dat het te koud was om lang te staan kletsen. Hartverwarmend was hun bekommernis hoe ik het maakte.